LUBLIN – „To miasto posiada swą historyczną wymowę. Jest to nie tylko wymowa unii lubelskiej, ale wszystkiego, co stanowi dziejowy, kulturowy, etyczny i religijny kontekst tej unii. Cały wielki dziejowy proces spotkania pomiędzy Zachodem a Wschodem. Wzajemnego przyciągania się i odpychania. Odpychania – ale i przyciągania. Ten proces należy do całych naszych dziejów. Można powiedzieć, że całe nasze dzieje tkwią w samym środku tego procesu. Może bardziej „wczoraj” niż „dzisiaj”, jednakże „dzisiaj” nie podobna oddzielić od „wczoraj”. Naród żyje wciąż całą swoją historią. I Kościół w narodzie – też. I proces ten nie jest zakończony. Nikt też nie zdejmie z ludzi tu żyjących, zwłaszcza z ludzi nauki, odpowiedzialności za ostateczny wynik tego dziejowego procesu w tym miejscu Europy! I świata! Powiedziałbym: w miejscu trudnego wyzwania. Tak więc sprawa, na którą symbolicznie wskazuje to miasto – Lublin (a może także i ten uniwersytet: KUL) ma wymiar nie tylko polski ale europejski. Owszem, uniwersalny” (Jan Paweł II, Lublin – KUL 9 czerwca 1987).

Europejskie Spotkania „Zachód – Wschód”.
U źródeł Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Lublin, dnia 14 – 17 lipca, rokrocznie.

Europejskie spotkania „Zachód – Wschód” w dziejach Lublina:

1383 r. – przywielej wolnego wjazdu dla kupców lubelskich na Litwę.

1386 r. – wybór wielkiego księcia Jagiełły na kandydata do korony polskiej.

1392 r. – przywilej składu dla miasta Lublina.

1392 r. – przywilej na jarmarki, na Zielone Świątki.

1413 r. – wybór Lublina na miejsce zjazdów i sejmów polsko-litewskich.

1418 r. – ukończenie fresków bizantyńsko-ruskich w gotyckiej kaplicy zamkowej.

1448 r. – przywilej na dodatkowe jarmarki na: Oczyszczenie NMP, Wniebowzięcie NMP, św. Judy Tadeusza.

1568 r. -1569 r. – sejm unii polsko-litewskiej w Lublinie, 1 i 4 lipca 1569 – utworzenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

[fot. ze zwiedzania – Dominika Kopaczek, fot. widoku pałacu królewskiego – Janusz Kopaczek]]